Op 27-07-2016 heeft de WAH een bezoek gebracht aan de opgraving te Verrebroek.

Zoals afgesproken was iedereen rond 13.00 uur aanwezig op de site. We werden verwelkomd door Yves Perdaen, projectleider, die ons deze namiddag zou informeren  en rondleiden.

Eerst kregen we uitleg over het terrein, het doel van de opgraving, de verschillende fases en de tijdsdruk die achter het project zit omdat op deze plaats het grote logistieke park Waasland zal verrijzen. Wanneer een archeologisch belangrijke plaats dreigt te verdwijnen wordt een onderzoek verplicht door de Belgische overheid. In Verrebroek gaat het om prehistorisch materiaal dat in de knel komt door de uitbreiding van de Waaslandhaven. Archeologen zijn al 30 à 35 jaar actief in de omgeving van het Verrebroekdok; blijkbaar is het prehistorisch niveau van de bodem in deze omgeving erg goed bewaard gebleven. De kans is groot dat belangrijke informatie aan het licht komt die meer inzicht zou kunnen geven over de levenswijze van onze prehistorische voorouders.

Er zijn op basis van een vooronderzoek drie zones geselecteerd. De eerste fase gestart in 2015 is al gepasseerd, momenteel is de tweede fase volop aan de gang. Hier wordt een oppervlakte van ongeveer 6 ha onderzocht, een gigantische klus.


Opgravingen Waaslandhaven

Of….bezoek aan de archeologische site te Verrebroek.

De derde fase wordt een verder doorgedreven opgraving van de westelijke zone die vrijwel geheel 2017 in beslag zal nemen. De uitwerking zal gebeuren na de opgraving in 2018/2019.

Het betreft hier een zeer groot project dat uitgevoerd wordt door BAAC, het bureau voor Bouwkunde, Archeologie, Architectuurhistorie en Cultuurhistorie. BAAC is actief vooral in Nederland maar ook in België; de hoofdzetel bevindt zich te ’s-Hertogenbosch.

Men is in Verrebroek niet op zoek naar aardewerk, munten of metaal maar wel naar bewerkte vuursteen, houtskool, zaden en vruchten. Daarvoor is een gans andere manier van werken nodig dan voor opgravingen naar Middeleeuwse of Romeinse sporen.

De tweede fase is gestart op 4 juli 2016: de prospectie van de grote dekzand rug.

Een team van Archeologen is bezig met graven, splitsen, zeven en tijdens warme perioden of slecht weer veel afzien. Tijdens deze fase zal 6 ha onderzocht worden, verdeeld over vier werkputten, die verdeeld worden in vakjes van 50 bij 50 cm, die 10 cm diep worden uitgegraven. De inhoud van deze vakjes wordt door een zeef gehaald, wat overblijft wordt gedroogd en onderzocht door materiaalspecialisten.


Na de uitgebreide uitleg zijn we het terrein opgegaan. Het eerste dat je dan te zien krijgt is de plaats waar alles gezeefd wordt. Ik heb de zeven niet geteld maar het het zijn er zeker meer dan tien en ze zijn speciaal voor dit project gemaakt. Het zeven gaat op deze manier zeer snel, je mag zeker geen smetvrees hebben om dit werk te doen want het is een behoorlijk smerige boel.

Als je verder over de site loopt krijg je een betere indruk van de omvang van deze opgraving; zeer indrukwekkend. Na een wandeling komen we bij de 'gravers'. Omdat er in korte tijd veel werk verzet moet worden staat men zoals je op de afbeeldingen kan zien behoorlijk dicht op elkaar te werken. We zien daar Richard Lensen (ons allen welbekend) aan het werk; de hele dag blokjes van 50 bij 50 cm uitgraven lijkt me zeer eentonig maar het moet wel gebeuren. Tot hiertoe zijn de vondsten eerder aan de magere kant, maar je kunt zomaar op iets belangrijks stuiten en dat houdt de moed erin.

De tijd was aangebroken om afscheid te nemen van onze gids die me nog wel wist te vertellen dat er een open dag komt en er plannen zijn om een tijdelijk museum in te richten op de site.

Echt warm was het niet deze middag maar toch hadden we er dorst van gekregen; ook hier vonden we snel de befaamde plaatselijke herberg waar we deze interessante middag afgesloten hebben.


Freddy van Puymbrouck,

Werkgroep Archeologie Hulst


Bij de foto's:

1. De kleilaag wordt eerst machinaal van de dekzandrug verwijderd.

2. Elk vakje van 50 bij 50 bij 10 cm gaat in een krat voor onderzoek (wassen).

3. Projectleider Yves Perdaen geeft uitleg.

4. Een Zweedse archeologe zeeft (met water) de inhoud van de kratten.

5. We lopen over het enorm uitgestrekte terrein.